Terug naar Schijndel 40-44

 

Uit de kerken

 

Op 15 september 1939 werd door de Nederlandse militaire autoriteiten het St. Servatiusgebouw en het patronaat, uitgezonderd de leeszaal, gevorderd. Met de gevraagde huurprijs: St. Servatius gebouw f 25,- per maand en het patronaat f 150,- per maand, gingen de militaire autoriteiten accoord, waardoor er kort daarop twee Staven werden ondergebracht.

Begin 1941 achtte de bezetter het kennelijk nodig dat er wat meer rust in het Brabantse land moest komen. Op 3 februari ontvingen de kerkbesturen een order dat nog maar één keer per dag de klokken geluid mochten worden. In de St. Servatiusparochie werd besloten om de klok dan te luiden op zondag voor de Hoogmis en op de andere dagen voor de laatste H. Mis.

In deze periode vroeg de Bisschop per herderlijk schrijven aandacht voor de kollekte in de kerk, met name voor het steunfonds Bijzondere noden. En na herhaalde verzoeken van de burgemeester besloot ook het kerkbestuur van de St. Servatiusparochie zich neer te leggen bij de eis van de bezetter om het kerkgebouw te verduisteren. De firma H. van Schaik en Zonen werd hiermee belast voor de prijs van f 500,-.

In de tweede helft van de maand december 1942 werden vanuit de Schijndelse kerken de klokken weggehaald. Vol ergenis moesten de parochianen van de Boschweg aanzien dat op last van de Duitsers uit hun kerk twee klokken werden weggehaald en de parochianen van het Centrum zagen de drie klokken uit hun kerk op dezelfde wijze verdwijnen. Mocht de St. Servatiuskerk aanvankelijk haar Angelusklokje uit 1686 behouden, in de loop van het daarop volgende jaar werd het voor reparatie opgehaald en is nooit meer teruggebracht. Bij de parochiekerk van O.L.Vrouw van de H. Rozenkrans werd echter na verloop van enige tijd het kleine klokje van 65 kg. weer terug gebracht.

Moesten de heren geestelijken met hun personeel van de pastorie in het Centrum direct na de bevrijding elders huisvesting zoeken omdat de pastorie dermate gehavend was door het oorlogsgeweld, op de Boschweg waren ze eind september reeds uit hun huisvesting verdreven door de bezetter. Op 23 september 1944 tijdens de Duitse aanvallen op de Corridor, werd de Boschwegse pastorie gevorderd voor het Duitse rode kruis. In de solide kelders hadden zich, samen met de pastoriebewoners, diverse van huis en haard verdreven parochianen genesteld.

Nadat er een voltreffer bij de pastorie was neergekomen wilden de Duitse arts, een Oberfeldwebël, en zijn manschappen eveneens van de veilige kelder gebruik

 

 

De klokken van de St. Servatiuskerk uit het centrum klaar voor verzending naar Duitsland

 

maken. Daarom werd eenieder door hen weggestuurd. Maar pastoor Pessers en zijn kapelaans lieten zich niet zo maar uit hun huis verdrijven en bleven in de pastorie. Diverse pogingen van de bezetter om hen weg te krijgen mislukten. Uiteindelijk konden de heren geestelijken na zes dagen het uiterst arrogante gedrag van de Duitsers niet meer aanzien en hebben toen hun intrek genomen in het St. Lidwinagesticht.

Op 24 september 1944 werd in de kerk aan de Boschweg de laatste H. Mis opgedragen. Vanwege het gevaar was de belangstelling heel gering en men besloot de kerk voorlopig te sluiten. De nog aanwezige H. Hosties en de paramenten werden naar de kapel van St. Lidwina over­gebracht. Later bleek dat alle kaarsen uit de kerk alsook uit de sacristie waren gestolen.

De schade aan de pastorie aan de Boschweg viel tamelijk mee, wel was bijna de voltallige inventaris geroofd. De pastorie in het centrum had zo veel geleden dat er niet in gehuisd kon worden. Aanvankelijk logeerden de heren geestelijken bij diverse particulieren maar toen het Weeshuis aan de Hoofdstraat weer was opgeknapt hebben ze daar de pastorie ondergebracht.

De vernielingen aan de St. Servatiuskerk Centrum waren aanzienlijk. Vele voltreffers heeft de kerk in ontvangst moeten nemen. De Boschwegse kerk had geluk en hoefde er slechts twee te incasseren. De pastorie en de St. Servatiuskerk in Wijbosch werden totaal vernield. Hierbij is vrijwel het gehele archief tijdens de bombardementen in vlammen opgegaan.

 

 Terug naar Schijndel 40-44